The time of my life!
Blijf op de hoogte en volg Muriël
25 November 2013 | Kameroen, Kumbo
Wat is er weer veel gebeurd, te veel dat ik soms niet eens meer weet wanneer we wat precies gedaan hebben:P Dus als ik iets vergeet sorry:P
Vrijdag was het een super leuke dag! Vrijdag mochten Kaylee, Erinn en ik mee met een beenamputatie. Nu moesten we ons om 7 uur melden bij the theatre. Dus wij omkleden en bleek dat de beenamputatie pas op het laatst gepland was. We mochten alle operaties meekijken. Dat vonden wij natuurlijk helemaal niet erg. Totaal hebben we 7 ok’s gezien. Uiteindelijk waren we om 13.00 klaar en toen zijn we maar eens pauze gaan houden, want het was best een lange tijd. Maar wat gaat het hier anders dan in Nl.
Er worden hier 2 patiënten naast elkaar geopereerd, wel met een tussenscherm op wielen er tussen, maar das nog een gevaar voor kruisbesmetting. Wanneer er één klaar is, wordt er een brancard gehaald en gewoon langs die andere patient gereden. En in Nl moeten de deuren dicht blijven i.v.m. luchtdruk. Hier heb je gewoon klapdeuren die tijdens de ok gewoon open en dicht gaan.
We mochten alleen niet zoveel praten tussen de operaties door, omdat het infectiegevaar zou kunnen vormen..Maar er werd gewoon even een raam open gedaan en naar buiten geroepen..;)
Het was echt heel gaaf om die ok’s te kunnen zien en hoe het hier wordt gedaan. Zo zie je maar dat het hier heel anders gaat dan in NL.
Ik zal de details bewaren voor als ik weer in NL ben, want weet dat niet iedereen daar op zit te wachten:P haha
Nou na de dienst zijn we ma gaan omkleden, want we hadden met Brit en Soetkin afgesproken om naar de markt te gaan voor stofjes om jurken van te laten maken. Dat is hier heel goedkoop, voor nog geen 6 euro kun je hier je eigen kledingstuk laten ontwerpen, precies in jou maat. Nou toen kwamen we toch in een straatje.. nou niet te geloven. Het stonk, zag er vies uit en de mensen kopen het hier gewoon. Nou koeienpoten, een koeienkop met alles er op en eraan en nog meer dieren. Wat waren we snel door dat straatje heen.
Toen we uitgekeken waren en wat stofjes en andere leuke dingetjes bij elkaar hadden, zijn we naar een cafe gegaan waar we afgelopen zondag ook zijn terecht gekomen.
Daar hebben we wat drankjes gedaan en wat gegeten. En toen moesten we maar eens naar het toilet..Nou dat was weer een lachbui en een ervaring rijker. We gingen met z’n vieren naar het toilet en Lisa kwam daarna ook nog. Nou het was donker en je kon niet doortrekken. Dus je moest met een emmer water de wc doorspoelen. Nou inmiddels was bijna iedereen geweest met de telefoon van anouk waar een zaklamp op stond. Nou anouk ging wel even doorspoelen. Ik zal je zeggen de vloer is gelijk gedweild…haha schijnbaar lag er een stok midden in het gangpad dus ja daar lag ze en het water over de vloer. En niet één keer nee maar gelijk twee keer:P
We zijn de avond geeindigd bij een club. Daar hebben we nog een drankje en dansjes gedaan en tenslotte zijn we met z’n negenen in een auto naar huis gebracht. Haha nou ik zal je zeggen dat zat niet echt comfortabel:P Maar dat is hier heel normaal.
Zaterdag was het St. Elizabeth day!
Wat was het leuk om te zien hoe ze hier feest vieren! De dag begon met een mis buiten voor het ziekenhuis. We waren de ‘’attractie’’ van de dag. We kregen van iedereen te horen dat we er heel leuk uitzagen met onze jurken en haren. Ik werd zelfs al blond african girl genoemd. Op een gegeven moment was het dus tijd om de cadeautjes voor de patienten naar voren te brengen. Het is de bedoeling van St. Elizabeth day dat het personeel van het ziekenhuis iets van eten, zeep of iets anders wat de patienten goed kunnen gebruiken meenemen voor de zieke en de armen. Wij hadden dus ook iets gekocht om te geven. Dus sloten we achter in de rij aan. De mensen gaan dansend naar voren met de cadeaus.
Na de mis van 2,5 uur, was er een break. Ja die hadden we wel even nodig, want dan is die 2,5 uur nog best lang. Daarna ging het verder met een aantal speeches en een toneelstukje van surgical 2. Er deden een aantal patienten mee en vertelden na die tijd hoelang ze als in het ziekenhuis lagen en waarom.
Daarna kwamen er verschillende traditionele dansers optreden. Dat was een echte sfeerimpressie! Echt wat weten die mensen er hier een feest van te maken met trommels en samba ballen en natuurlijk hun stem. Echt fantastisch!
De afsluiting was met eten en een drankje voor al het personeel. Wat heb ik een leuke dag gehad!
Toen we richting ons huisje wilden gaan, kwamen we iemand tegen van de martenity die vertelde dat er een drieling was geboren en een kindje met een anencefalie. (dat kindje mist de bovenste helft van de schedel en de hersenen). Ik en Soetkin(verloskunde student) hadden gelijk zoiets van dat willen we zien!. Dus zijn we naar de martenity gelopen en konden we het zien. Heel indrukwekkend! Ik had al eens een kindje met een anencefalie op sterk water gezien, maar dit kindje leefde nog. Dus het was echt heel apart om te zien. En de drieling ja dat was een plaatje! 2 boys and 1 girl.
Zondag hadden we eindelijk een rustig dagje, die hebben we gevuld door lekker in het zonnetje te zitten, beetje kletsen, beetje lezen, beetje appen niet veel bijzonders dus. Alleen Anouk en Lisa hebben een dienstje gedraaid, omdat ze er nog een in moesten halen.
Maandag ben ik met Kaylee begonnen op Public health! Het was een leuk dagje om mee te beginnen.
We kwamen daar om 7 uur en het was check up dag voor zwangere vrouwen. Niet verkeerd dus. We konden gelijk beginnen met de bloeddruk meten van 98 vrouwen. Gelukkig hadden ze op deze afdeling een automatische haha. Ik denk dat ik geen bloeddruk meer kan zien en horen als het allemaal handmatig moest, zoals op alle andere afdelingen. Daarna kregen de vrouwen een voorlichting over preventieve maatregelen tijdens de zwangerschap. Zoals hiv en goed voedsel.
Daarna hebben we geholpen met de administratie, dat was nog best leuk want zo kon je zien hoe oud ze allemaal waren, hoeveel weken en hoeveel cm. Nou we hebben meisjes van 14 en 16 er tussen zien staan.
Daarna zijn we naar martenity gegaan om te helpen met de vaccinaties van de pasgeborenen. Dat was ook leuk!
Dinsdagavond zijn we weer met de belgische meiden naar squares gegaan en lekker een hapje en een drankje gedaan Het was weer een gezellig avondje!
Inmiddels hebben Simon en Carmen de tickets naar Kameroen geboekt! Dus 8 januari zie ik m’n lieve vriendje weer
Op naar woensdag. Kaylee en ik kwamen om 7.02 aan bij de afdeling, we zouden op out reach gaan.. Nou de deur was dicht, de auto was weg… dus wij dachten gelijk neee ze zijn al weg! Dus wij balen en maar even naar pediatrics gelopen waar Esther en lisa nu werken. Daarna zijn we weer terug gelopen in de hoop dat er toch iemand is. Maar nee.. ik nog meer balen want ik had juist zin in een dagje out reach. Dus wij bij de kantine maar even vragen of hun toevallig iets gezien hadden, moesten ze nog komen..Nu was er geen out reach maar kwamen er kinderen om te wegen en te vaccineren. De kindjes waren tussen een maand en 2 jaar.Dat was leuk! We mochten de kindjes wegen en helpen met vaccineren! En wat een schattige kindjes! Één kindje die lachte elke x naar ons, echt zo schattig haha. Om verliefd op te worden;) Er was ook een leuke tweeling, twee meisjes, dus die heb ik om de beurt gewogen. Het geven van de vaccinaties was wel zielig, maarja het moet nu eenmaal gebeuren..
Eind van de middag zijn we ons klaar gaan maken voor het diner bij een collega van surgical 2 thuis.
We waren namelijk uitgenodigd door een verpleegkunde van de afdeling surgical 2 om bij haar familie te eten. Wat heb ik een leuke avond gehad met traditioneel eten, 4 leuke kinderen en natuurlijk onze collega en haar man!
We gingen er met een taxi heen en onze collega zou ons daar opwachten. Nou wij aangekomen, niemand te zien..dus wij maar een stukje verder lopen en vervolgens weer terug:P We hadden al een paar mensen gevraagd of hun wisten waar ze was, maar nee hoor:P Maar gelukkig kwam ze daar aanlopen! Wat woont ze mooi! We moesten eerst de berg oplopen met een prachtig uitzicht!
En haar huis ziet er heel mooi uit en groot voor wat je ziet hier in Kameroen.
Haar man had voor ons een chauffeur geregeld die ons terug naar huis wilde brengen, want ja inmiddels was het al donker en veel te ver om te lopen. Dus zaten we weer met z’n allen in de auto ging de deur van de chauffeur open en ging haar man er vrolijk naast zitten. Haha het kan allemaal hier, we zijn er ondertussen aan gewend. Het was een geweldige avond!
Donderdag zijn we dan toch echt op out reach gegaan! En hoe:P
We waren er om 7.00 en om 8.30 zijn we pas gegaan…Ja afrikaanse tijd;)
Het eerst avontuur ging van start want halverwege hoorde we een hard geluid wat niet helemaal goed was. Nou dat bleek de motor was kapot..Toen stonden we daar in the middle of nowere aan de kant van de weg. Nou juist en wat doen we dan..zonnen:P haha
Ohja en in één van m’n eerste verslagen zei ik dat het gebobbel hier leek op de jeepsafari van gran canaria, maar dit was nog erger en harder:P haha toen de driver het eerste gas gaf, viel Kaylee al tegen de deur aan;)
Na wat belletjes later en wachten werden de stoelen uit de jeep/vrachtwagen gehaald want daaronder bleek de motor te zitten.
In eerste instantie dachten we dat het 2 lekke banden waren, maar we hadden het mis.
Na een uur wachten kwam er een auto om ons naar het health center te brengen. Nou na passen en meten passen alle dozen/kisten en tassen in de auto incl. ons zelf. Op naar de bestemming poging 2!
45 minuten later kwamen we bij het health center aan en bleek dat ze daar dachten dat we pas 18 dec kwamen. Dus er waren geen kinderen om te vaccineren.
Maar gelukkig waren er wel zwangere vrouwen die gecontroleerd moesten worden. Dus heb ik gevraagd of ik ook mocht voelen en horen. En de dokter vond het geweldig dat ik gelijk wist waar het ruggetje en hoofdje lag. Daarna hebben we nog wat gegeten en toen werd een meisje van 15 met ernstige malaria klaargemaakt voor transport want ze moest mee naar het ziekenhuis. Dus wij allemaal weer in de jeep/vrachtwagen (die inmiddels al snel gemaakt was) terug richting het ziekenhuis.
Vrijdag hadden we weer zwangere vrouwen op consult. Het waren er alleen niet zo veel, totaal maar 9. Dus dan zou je denken dat we snel klaar zijn, maar nee hoor ze nemen hun tijd;) Nadat we goede uitleg kregen van de dokter die de vrouwen onderzocht, mochten we zelf ook de foetussen voelen en horen.
Nu is het inmiddels al weer weekend en dit verslag staat nog steeds niet online, dus ga ik nog maar even door;)
Zaterdag zouden we eerst naar de grotten en de waterval gaan, maar dat ging niet door dus gaan we daar zondag heen. We hebben er maar een rustig dagje van gemaakt. ’S Avonds zijn we naar squares gegaan om wat te eten en een drankje te doen. Na 8.00 pm rijden er geen taxi’s meer dus moesten we met de scootertjes terug.. Nou dat was wat..aangezien sommigen incl. ik nog nooit op zon scooter hadden gezeten. Daar gingen we dan haha maar gelukkig paste hij zijn tempo goed aan en reed die rustig.
Nou vanochtend werden we toch fijn wakker… dus niet. Het was 5 uur ’s nachts en ik werd wakker door gepraat van Kaylee en Anouk op de gang.. Mijn eerste gedachte was huh hebben we ons verslapen maar nee het was pas 5 uur. Dus ik uit bed om te kijken wat er aan de hand was. Plons.. stond ik met tot boven m’n enkels in het water..
Great..
Dus ik riep naar erinn ‘’Erinn wakker worden’’ ben al lang wakker..en niet even kijken wat er bij Kaylee en Anouk aan de hand is:P dus ik naar de gang door het water heen…
Blijkt het toiletkraantje van het toilet bij Kaylee en Anouk gesprongen te zijn. Het water ging dus van hun badkamer door hun 2 kamers, naar de gang door Erinn der kamer en naar mijn kamer.
Stonden we daar in onze nachtkleding in het water. Dus eerst gauw maar even omkleden, want de bewaker zou zo terug komen met een dweil. Op een gegeven moment stond anouk op het balkon ik in de gang naar het balkon en kaylee bij de deur van onze kamers om het water weg te krijgen. Allemaal met een bezem of dweil in de hand. Nou ik weet niet hoevaak ik wel niet ‘’is toch nie normaal’’ heb gezegd maar achteraf konden we er allemaal wel om lachen. Gelukkig kwamen de bewaker en Ellen helpen. Uiteindelijk 2,5 uur later hadden we bijna al het water weg. Dat laatste moest maar opdrogen. Toen kwamen lisa en esther kijken wat er aan de hand was omdat we eigenlijk al op de afdeling moesten zijn. En die lieve meiden hadden gedacht aan ons ontbijt
Daarna maar eerst een warme douche gepakt.. jaa hij was eindelijk weer warm! (Dat hebben we hier niet zo vaak namelijk) Dat was wel fijn na de hele tijd in het koude water te hebben gestaan.
Daarna zijn we maar even naar de afdeling gegaan en ze vonden het super vervelend en vonden dat we het beste maar gelijk konden schoonmaken. Dus alle natte kleren/tassen/ schoenen/tijdschriften ed. maar gewassen en buiten laten drogen.
Nu we toch bezig waren, dachten we doen we gelijk de vloer van Lisa en Esther er bij want die zag er toch ook niet helemaal meer schoon uit.. Je kunt het hier toch niet echt lang schoon houden met het zand enzo, maar nu was het wel echt even nodig.
We waren nog wel zo slim om even aan de reparateur te vragen of hij gelijk de gasfles bij lisa wilde verwisselen aangezien we nog steeds niemand hadden gezien sinds vorige week.
Als we er op terug kijken vonden we het wel grappig dat dit juist ons weer moest overkomen. Nu zijn we iig weer een manier van wakker worden rijker:P
Toen was het rond 12 uur en waren we klaar dus vonden we dat het wel tijd werd voor een broodje met ei. Voor de rest van de middag gaan we lekker genieten van de zon en onze definitieve planning bespreken voor onze reis na onze stage.
Vandaag is één van m’n beste vriendinnen getrouwd! Ivet en Dennis gefeliciteerd!! Als ik terug ben drinken we er een op!
Dus nu is het tijd om me maar even in te smeren, tot de volgende keer!
Vrijdag was het een super leuke dag! Vrijdag mochten Kaylee, Erinn en ik mee met een beenamputatie. Nu moesten we ons om 7 uur melden bij the theatre. Dus wij omkleden en bleek dat de beenamputatie pas op het laatst gepland was. We mochten alle operaties meekijken. Dat vonden wij natuurlijk helemaal niet erg. Totaal hebben we 7 ok’s gezien. Uiteindelijk waren we om 13.00 klaar en toen zijn we maar eens pauze gaan houden, want het was best een lange tijd. Maar wat gaat het hier anders dan in Nl.
Er worden hier 2 patiënten naast elkaar geopereerd, wel met een tussenscherm op wielen er tussen, maar das nog een gevaar voor kruisbesmetting. Wanneer er één klaar is, wordt er een brancard gehaald en gewoon langs die andere patient gereden. En in Nl moeten de deuren dicht blijven i.v.m. luchtdruk. Hier heb je gewoon klapdeuren die tijdens de ok gewoon open en dicht gaan.
We mochten alleen niet zoveel praten tussen de operaties door, omdat het infectiegevaar zou kunnen vormen..Maar er werd gewoon even een raam open gedaan en naar buiten geroepen..;)
Het was echt heel gaaf om die ok’s te kunnen zien en hoe het hier wordt gedaan. Zo zie je maar dat het hier heel anders gaat dan in NL.
Ik zal de details bewaren voor als ik weer in NL ben, want weet dat niet iedereen daar op zit te wachten:P haha
Nou na de dienst zijn we ma gaan omkleden, want we hadden met Brit en Soetkin afgesproken om naar de markt te gaan voor stofjes om jurken van te laten maken. Dat is hier heel goedkoop, voor nog geen 6 euro kun je hier je eigen kledingstuk laten ontwerpen, precies in jou maat. Nou toen kwamen we toch in een straatje.. nou niet te geloven. Het stonk, zag er vies uit en de mensen kopen het hier gewoon. Nou koeienpoten, een koeienkop met alles er op en eraan en nog meer dieren. Wat waren we snel door dat straatje heen.
Toen we uitgekeken waren en wat stofjes en andere leuke dingetjes bij elkaar hadden, zijn we naar een cafe gegaan waar we afgelopen zondag ook zijn terecht gekomen.
Daar hebben we wat drankjes gedaan en wat gegeten. En toen moesten we maar eens naar het toilet..Nou dat was weer een lachbui en een ervaring rijker. We gingen met z’n vieren naar het toilet en Lisa kwam daarna ook nog. Nou het was donker en je kon niet doortrekken. Dus je moest met een emmer water de wc doorspoelen. Nou inmiddels was bijna iedereen geweest met de telefoon van anouk waar een zaklamp op stond. Nou anouk ging wel even doorspoelen. Ik zal je zeggen de vloer is gelijk gedweild…haha schijnbaar lag er een stok midden in het gangpad dus ja daar lag ze en het water over de vloer. En niet één keer nee maar gelijk twee keer:P
We zijn de avond geeindigd bij een club. Daar hebben we nog een drankje en dansjes gedaan en tenslotte zijn we met z’n negenen in een auto naar huis gebracht. Haha nou ik zal je zeggen dat zat niet echt comfortabel:P Maar dat is hier heel normaal.
Zaterdag was het St. Elizabeth day!
Wat was het leuk om te zien hoe ze hier feest vieren! De dag begon met een mis buiten voor het ziekenhuis. We waren de ‘’attractie’’ van de dag. We kregen van iedereen te horen dat we er heel leuk uitzagen met onze jurken en haren. Ik werd zelfs al blond african girl genoemd. Op een gegeven moment was het dus tijd om de cadeautjes voor de patienten naar voren te brengen. Het is de bedoeling van St. Elizabeth day dat het personeel van het ziekenhuis iets van eten, zeep of iets anders wat de patienten goed kunnen gebruiken meenemen voor de zieke en de armen. Wij hadden dus ook iets gekocht om te geven. Dus sloten we achter in de rij aan. De mensen gaan dansend naar voren met de cadeaus.
Na de mis van 2,5 uur, was er een break. Ja die hadden we wel even nodig, want dan is die 2,5 uur nog best lang. Daarna ging het verder met een aantal speeches en een toneelstukje van surgical 2. Er deden een aantal patienten mee en vertelden na die tijd hoelang ze als in het ziekenhuis lagen en waarom.
Daarna kwamen er verschillende traditionele dansers optreden. Dat was een echte sfeerimpressie! Echt wat weten die mensen er hier een feest van te maken met trommels en samba ballen en natuurlijk hun stem. Echt fantastisch!
De afsluiting was met eten en een drankje voor al het personeel. Wat heb ik een leuke dag gehad!
Toen we richting ons huisje wilden gaan, kwamen we iemand tegen van de martenity die vertelde dat er een drieling was geboren en een kindje met een anencefalie. (dat kindje mist de bovenste helft van de schedel en de hersenen). Ik en Soetkin(verloskunde student) hadden gelijk zoiets van dat willen we zien!. Dus zijn we naar de martenity gelopen en konden we het zien. Heel indrukwekkend! Ik had al eens een kindje met een anencefalie op sterk water gezien, maar dit kindje leefde nog. Dus het was echt heel apart om te zien. En de drieling ja dat was een plaatje! 2 boys and 1 girl.
Zondag hadden we eindelijk een rustig dagje, die hebben we gevuld door lekker in het zonnetje te zitten, beetje kletsen, beetje lezen, beetje appen niet veel bijzonders dus. Alleen Anouk en Lisa hebben een dienstje gedraaid, omdat ze er nog een in moesten halen.
Maandag ben ik met Kaylee begonnen op Public health! Het was een leuk dagje om mee te beginnen.
We kwamen daar om 7 uur en het was check up dag voor zwangere vrouwen. Niet verkeerd dus. We konden gelijk beginnen met de bloeddruk meten van 98 vrouwen. Gelukkig hadden ze op deze afdeling een automatische haha. Ik denk dat ik geen bloeddruk meer kan zien en horen als het allemaal handmatig moest, zoals op alle andere afdelingen. Daarna kregen de vrouwen een voorlichting over preventieve maatregelen tijdens de zwangerschap. Zoals hiv en goed voedsel.
Daarna hebben we geholpen met de administratie, dat was nog best leuk want zo kon je zien hoe oud ze allemaal waren, hoeveel weken en hoeveel cm. Nou we hebben meisjes van 14 en 16 er tussen zien staan.
Daarna zijn we naar martenity gegaan om te helpen met de vaccinaties van de pasgeborenen. Dat was ook leuk!
Dinsdagavond zijn we weer met de belgische meiden naar squares gegaan en lekker een hapje en een drankje gedaan Het was weer een gezellig avondje!
Inmiddels hebben Simon en Carmen de tickets naar Kameroen geboekt! Dus 8 januari zie ik m’n lieve vriendje weer
Op naar woensdag. Kaylee en ik kwamen om 7.02 aan bij de afdeling, we zouden op out reach gaan.. Nou de deur was dicht, de auto was weg… dus wij dachten gelijk neee ze zijn al weg! Dus wij balen en maar even naar pediatrics gelopen waar Esther en lisa nu werken. Daarna zijn we weer terug gelopen in de hoop dat er toch iemand is. Maar nee.. ik nog meer balen want ik had juist zin in een dagje out reach. Dus wij bij de kantine maar even vragen of hun toevallig iets gezien hadden, moesten ze nog komen..Nu was er geen out reach maar kwamen er kinderen om te wegen en te vaccineren. De kindjes waren tussen een maand en 2 jaar.Dat was leuk! We mochten de kindjes wegen en helpen met vaccineren! En wat een schattige kindjes! Één kindje die lachte elke x naar ons, echt zo schattig haha. Om verliefd op te worden;) Er was ook een leuke tweeling, twee meisjes, dus die heb ik om de beurt gewogen. Het geven van de vaccinaties was wel zielig, maarja het moet nu eenmaal gebeuren..
Eind van de middag zijn we ons klaar gaan maken voor het diner bij een collega van surgical 2 thuis.
We waren namelijk uitgenodigd door een verpleegkunde van de afdeling surgical 2 om bij haar familie te eten. Wat heb ik een leuke avond gehad met traditioneel eten, 4 leuke kinderen en natuurlijk onze collega en haar man!
We gingen er met een taxi heen en onze collega zou ons daar opwachten. Nou wij aangekomen, niemand te zien..dus wij maar een stukje verder lopen en vervolgens weer terug:P We hadden al een paar mensen gevraagd of hun wisten waar ze was, maar nee hoor:P Maar gelukkig kwam ze daar aanlopen! Wat woont ze mooi! We moesten eerst de berg oplopen met een prachtig uitzicht!
En haar huis ziet er heel mooi uit en groot voor wat je ziet hier in Kameroen.
Haar man had voor ons een chauffeur geregeld die ons terug naar huis wilde brengen, want ja inmiddels was het al donker en veel te ver om te lopen. Dus zaten we weer met z’n allen in de auto ging de deur van de chauffeur open en ging haar man er vrolijk naast zitten. Haha het kan allemaal hier, we zijn er ondertussen aan gewend. Het was een geweldige avond!
Donderdag zijn we dan toch echt op out reach gegaan! En hoe:P
We waren er om 7.00 en om 8.30 zijn we pas gegaan…Ja afrikaanse tijd;)
Het eerst avontuur ging van start want halverwege hoorde we een hard geluid wat niet helemaal goed was. Nou dat bleek de motor was kapot..Toen stonden we daar in the middle of nowere aan de kant van de weg. Nou juist en wat doen we dan..zonnen:P haha
Ohja en in één van m’n eerste verslagen zei ik dat het gebobbel hier leek op de jeepsafari van gran canaria, maar dit was nog erger en harder:P haha toen de driver het eerste gas gaf, viel Kaylee al tegen de deur aan;)
Na wat belletjes later en wachten werden de stoelen uit de jeep/vrachtwagen gehaald want daaronder bleek de motor te zitten.
In eerste instantie dachten we dat het 2 lekke banden waren, maar we hadden het mis.
Na een uur wachten kwam er een auto om ons naar het health center te brengen. Nou na passen en meten passen alle dozen/kisten en tassen in de auto incl. ons zelf. Op naar de bestemming poging 2!
45 minuten later kwamen we bij het health center aan en bleek dat ze daar dachten dat we pas 18 dec kwamen. Dus er waren geen kinderen om te vaccineren.
Maar gelukkig waren er wel zwangere vrouwen die gecontroleerd moesten worden. Dus heb ik gevraagd of ik ook mocht voelen en horen. En de dokter vond het geweldig dat ik gelijk wist waar het ruggetje en hoofdje lag. Daarna hebben we nog wat gegeten en toen werd een meisje van 15 met ernstige malaria klaargemaakt voor transport want ze moest mee naar het ziekenhuis. Dus wij allemaal weer in de jeep/vrachtwagen (die inmiddels al snel gemaakt was) terug richting het ziekenhuis.
Vrijdag hadden we weer zwangere vrouwen op consult. Het waren er alleen niet zo veel, totaal maar 9. Dus dan zou je denken dat we snel klaar zijn, maar nee hoor ze nemen hun tijd;) Nadat we goede uitleg kregen van de dokter die de vrouwen onderzocht, mochten we zelf ook de foetussen voelen en horen.
Nu is het inmiddels al weer weekend en dit verslag staat nog steeds niet online, dus ga ik nog maar even door;)
Zaterdag zouden we eerst naar de grotten en de waterval gaan, maar dat ging niet door dus gaan we daar zondag heen. We hebben er maar een rustig dagje van gemaakt. ’S Avonds zijn we naar squares gegaan om wat te eten en een drankje te doen. Na 8.00 pm rijden er geen taxi’s meer dus moesten we met de scootertjes terug.. Nou dat was wat..aangezien sommigen incl. ik nog nooit op zon scooter hadden gezeten. Daar gingen we dan haha maar gelukkig paste hij zijn tempo goed aan en reed die rustig.
Nou vanochtend werden we toch fijn wakker… dus niet. Het was 5 uur ’s nachts en ik werd wakker door gepraat van Kaylee en Anouk op de gang.. Mijn eerste gedachte was huh hebben we ons verslapen maar nee het was pas 5 uur. Dus ik uit bed om te kijken wat er aan de hand was. Plons.. stond ik met tot boven m’n enkels in het water..
Great..
Dus ik riep naar erinn ‘’Erinn wakker worden’’ ben al lang wakker..en niet even kijken wat er bij Kaylee en Anouk aan de hand is:P dus ik naar de gang door het water heen…
Blijkt het toiletkraantje van het toilet bij Kaylee en Anouk gesprongen te zijn. Het water ging dus van hun badkamer door hun 2 kamers, naar de gang door Erinn der kamer en naar mijn kamer.
Stonden we daar in onze nachtkleding in het water. Dus eerst gauw maar even omkleden, want de bewaker zou zo terug komen met een dweil. Op een gegeven moment stond anouk op het balkon ik in de gang naar het balkon en kaylee bij de deur van onze kamers om het water weg te krijgen. Allemaal met een bezem of dweil in de hand. Nou ik weet niet hoevaak ik wel niet ‘’is toch nie normaal’’ heb gezegd maar achteraf konden we er allemaal wel om lachen. Gelukkig kwamen de bewaker en Ellen helpen. Uiteindelijk 2,5 uur later hadden we bijna al het water weg. Dat laatste moest maar opdrogen. Toen kwamen lisa en esther kijken wat er aan de hand was omdat we eigenlijk al op de afdeling moesten zijn. En die lieve meiden hadden gedacht aan ons ontbijt
Daarna maar eerst een warme douche gepakt.. jaa hij was eindelijk weer warm! (Dat hebben we hier niet zo vaak namelijk) Dat was wel fijn na de hele tijd in het koude water te hebben gestaan.
Daarna zijn we maar even naar de afdeling gegaan en ze vonden het super vervelend en vonden dat we het beste maar gelijk konden schoonmaken. Dus alle natte kleren/tassen/ schoenen/tijdschriften ed. maar gewassen en buiten laten drogen.
Nu we toch bezig waren, dachten we doen we gelijk de vloer van Lisa en Esther er bij want die zag er toch ook niet helemaal meer schoon uit.. Je kunt het hier toch niet echt lang schoon houden met het zand enzo, maar nu was het wel echt even nodig.
We waren nog wel zo slim om even aan de reparateur te vragen of hij gelijk de gasfles bij lisa wilde verwisselen aangezien we nog steeds niemand hadden gezien sinds vorige week.
Als we er op terug kijken vonden we het wel grappig dat dit juist ons weer moest overkomen. Nu zijn we iig weer een manier van wakker worden rijker:P
Toen was het rond 12 uur en waren we klaar dus vonden we dat het wel tijd werd voor een broodje met ei. Voor de rest van de middag gaan we lekker genieten van de zon en onze definitieve planning bespreken voor onze reis na onze stage.
Vandaag is één van m’n beste vriendinnen getrouwd! Ivet en Dennis gefeliciteerd!! Als ik terug ben drinken we er een op!
Dus nu is het tijd om me maar even in te smeren, tot de volgende keer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
