De eerste dagen!
Blijf op de hoogte en volg Muriël
25 Oktober 2013 | Kameroen, Kumbo
Zoo wat heb ik veel meegemaakt dus veel te vertellen! Bereid jullie maar voor haha;) Ik zit hier lekker in het zonnetje dit verhaal te typen na onze eerste dag op Martenity!(Verloskunde)
Ik begin bij maandagochtend, we moesten vroeg op staan omdat we om 6 uur opgehaald werden door een hele leuke, gezellige zuster van het ziekenhuis voor de reis naar Shisong.
Het was een groot/klein busje voor al onze koffers(12 stuks en nog 1 van een amerikaans meisje die ook in the hospital werkt. Na veel pas en meetwerk zitten alle koffers er in en konden we vertrekken!
Wat een lange reis wat dat..In het begin waren de wegen nog goed te doen, maar het laatste stuk was zigzag en hobbel hobbel. Voor diegene waarmee ik afgelopen vakantie naar Gran Canaria ben geweest, het lijkt een beetje op de jeepsafari alleen dan minder hard) Met een tussenstop in Bamenda kwamen we rond half 5 aan in Shisong! Wat is de omgeving en natuur mooi zeg! Je komt ook verschillende huisjes onderweg tegen van sloppenwijkjes tot mooie huizen.
En ja ook moesten we 2 keer wachten totdat een soort van koeien met hoorns de weg overstaken.
Bij het ziekenhuis aangekomen kregen we te horen dat we in 3 verschillende huisjes/kamers zaten. Lisa en Esther beneden in een studio voor hun alleen en Kaylee, Anouk, Erinn en ik werden met z’n vieren op een klein kamertje gestopt..Nou dat vonden we niet zo leuk, want onze docent had namelijk gezegd dat we allemaal bij elkaar zouden zitten in een huisje. Dat was even een teleurstelling, maar de volgende dag is het goed gekomen. Erinn en ik hebben nu ook een eigen kamer. Dus nu zitten we 2, 2 en 2 en we hebben onze woonkamer in het huisje van lisa, waar we ook koken. Dus we moeten nu elke dag een steile berg op en af om daar te komen..haha maar dat is goed voor onze spieren:P
Gisteren hebben we een rondleiding gehad door het ziekenhuis..wat een groot ziekenhuis! Ze hebben hier verschillende afdelingen waar we stage kunnen lopen! Ik ben vandaag begonnen op Martinity en ga daarna naar the pediatric ward(kinderafdeling). Daarna zal ik nog gaan werken op the theatre(operatiekamer), Surgical 2, Public health center en mee op out reach! Out reach wil zeggen in een dorpje vaccineren, kinderen wegen ed.
We mogen zelf kiezen welke afdeling we willen, dus voor mij was mijn eerste keus meteen duidelijk: maternity! ( Ja mensen moet alvast wat ervaring op doen voor volgend jaar haha;))
’S middags zijn we even langs de winkeltjes gelopen om wat te eten te halen en daarna een mooie wandeling door Shisong gemaakt. Echt super mooi! En alle kinderen kwamen vanuit school in blauwe uniformen. Iedereen is zoo aardig hier, iedereen zegt goedendag en in het ziekenhuis is iedereen zo leuk en aardig! Iedereen vindt het leuk dat wij hier komen werken!
Iets minder leuk is dat we al een aantal grote spinnen in de badkamer hebben aangetroffen. Voor diegene die mij kennen: ik heb het daar niet zo op:P haha en die zijn zo snel en groot
Nouja we hebben het overleefd
Vandaag was de eerste dag dat ik samen met Esther op Martenity stage ging lopen. We hadden er heel veel zin in, aangezien we gisteren al even een kijkje mochten nemen tijdens de rondleiding.
All the babies are so cute!
Als eerste mochten we helpen met de vitale functies te controleren van de zwangere vrouwen en de vrouwen die net zijn bevallen. Ze liggen daar met 7 personen op een ward. Dus met alle familieleden is het soms een drukke bedoeling.
Ze hebben daar ook een private ward. Dat is voor de mensen die geld hebben. Dus het onderscheid zie je wel.
De afdeling is heel anders dan in Nl. Ze hebben hier namelijk verschillende wards. A ward before the delivery, a ward were they getting the contractions, a deliveryward and at least the ward after the delivery. Een soort kraamkamer
De vrouwen gaan dus bij elk stadium naar een andere kamer.
Toen kwam het moment dat Esther en ik onze eerste bevallig hadden gezien!
(Het is nu inmiddels 2 dagen later en ik typ de rest van mijn verhaal weer lekker in het zonnetje)
Nou de bevalling;) Wat is dat gaaf om mee te maken zeg! Echt geweldig! Het het gaat zo snel hier. Binnen 10 min. is het kindje er uit. Al hebben ze dan al wel contractions gehad in de labour room. Oh haha sorry weeën. En het gaat hier heel anders dan in Nl, In NL wordt het kindje gelijk op de buik van de moeder gelegd, hier wordt het kindje eerst helemaal gewogen, gemeten en aangekleed voordat het kindje bij de moeder wordt gelegd. Daarna wordt de baby door een verpleegkundige meegenomen naar de familie om het kindje te laten zien. Wat is dat leuk om te zien! Die blijdschap, emoties echt mooi! Een familielid bedankte mij zelfs terwijl ik alleen had meegekeken. (Al kon zij dat niet weten natuurlijk, maar het was wel dankbaar)
Oh ik kan hier nog heel lang over vertellen, maar dat wil ik jullie niet aan doen:P
Tijdens dezelfde dienst hebben we ook een curretage gezien. Dan halen ze een dood kindje uit de baarmoeder. Heel apart om te zien. Ik zal niet in de details gaan want ik weet dat sommige daar niet tegen kunnen:P Dat was wel even raar om eerst een geboorte van een levend kindje te zien en vervolgens een uur later een curretage te zien.
Gisteren was onze tweede dag en die verliep heel rustig. We begonnen met de bedden op te maken..ja dat moet nu ook gebeuren..Daarna hebben we ff leuk gepraat met onze collega’s en ja toen was er weinig te doen haha. Het was wachten op de bevallingen. Er waren gisteren twee vrouwen met weeën en één daarvan had in de ochtend 1 cm ontsluiting en in de middag 5 cm. Maarja dat was nog lang geen tien. Dus dat zou ook niet gebeuren voor 2 uur(dan is onze dienst afgelopen) Dus geen bevallingen gisteren. Het is echt totaal anders dan in nl. In nl ren je de hele dag door en ben je contstant bezig, maar hier niet. Hier doen ze alles op hun gemakje en ja dan is het soms echt wachten op de bevallingen..
Savonds heb ik nog even fijn met Simon geskypt, maar na 3 kwartier ofzo viel de verbinding hele tijd weg dus ja dat was het dan voor die avond..
Na de dienst zijn we boodschappen gaan doen in Kumbo. Dat is het stadje waarin Shisong ligt. Het was te ver om te lopen omdat het hier hobbel hobbel berg af berg op is. Dus besloten we om een taxi te nemen. Nou met 6 personen in een taxi het kan allemaal haha alleen heb ik er een bult op mn hoofd aan overgehouden..Maar niks ernstigs mensen:P Onderweg kwamen we een aantal mensen tegen van een bepaalde stam ofzo..Die waren heel apart gekleed.
’S avonds hebben we lekker gegeten en zijn Anouk Erinn en ik na ons verblijf gelopen om te gaan slapen voor de volgende dag stage. Kaylee voelde zich smiddags niet zo goed en is op bed gaan liggen. De volgende dag klopte ik aan bij Kaylee en Anouk zodat we konden ontbijten..Nu bleek anouk ook ziek te zijn Niet zo best dus. Maar nu aan het eind van de dag gaat het alweer wat beter gelukkig! Esther en ik hebben hun op hun afdeling even ziek gemeld, de sister was gelijk bezorgd en zei dat ze naar de dokter moesten. Maar aangezien het alweer beter gaat en het waarschijnlijk door de veranderde bacteriesamenstelling komt is dat niet echt nodig.
Vandaag begon de dag met alle vitale functies controleren van alle vrouwen die op de afdeling liggen. Dit mochten Esther en ik doen. In NL zou ik zo klaar zijn en het niet zo uitdagend vinden, maar hier moet het nog handmatig. Dus aangezien het voor Esther heel lang geleden is dat ze bloeddruk had gemeten en ik vorig jaar het hele jaar door, heb ik bij iedereen de bloeddruk opgemeten en heeft Esther de temperatuur ed gedaan.
De pasgeboren kindjes krijgen hier na een aantal dagen al oorbellen. Ze drukken hier gewoon de pinnetjes in de oorlel en tadaa je hebt een gaatje. Wel zielig voor die kindjes.
Ohja gistermiddag zaten we nog lekker buiten en toen kwamen de buurmeisjes ook buiten met een kindje van 7 maanden. Daar hebben we even gezellig mee gepraat en gelachen. Tussendoor heb ik even met mn moeder geskypt
Sorry het is een lang verhaal geworden, maar ik maak hier zoo veel mee.
Nu hebben we lekker weekend. Morgen gaan we maar eens aan ons verslag voor school werken van unit 1. Ja dat moet jammergenoeg ook gebeuren.
Er kwamen net twee verpleegkunde studenten uit Bamenda(Kameroen) langs, en jaa één daarvan kon mijn naam in één keer goed uitspreken haha. Mam, pap waarom hebben jullie mij zon moeilijk naam gegeven:P haha ne maar ze leren het wel haha ze oefenen veel;)
Nou ik stop maar eens met typen..Ook al heb ik jullie waarschijnlijk nog lang niet alles verteld, maar ja het is ook zo veel:P
Ik probeer vant weekend even of ik er wat foto’s op kan zetten.
Nou bye bye!
Ps pap. Ik weet zeker dat je de natuur hier geweldig zult vinden! Het is hier echt super mooi! Maar je ziet het vanzelf op de pictures.
Ik begin bij maandagochtend, we moesten vroeg op staan omdat we om 6 uur opgehaald werden door een hele leuke, gezellige zuster van het ziekenhuis voor de reis naar Shisong.
Het was een groot/klein busje voor al onze koffers(12 stuks en nog 1 van een amerikaans meisje die ook in the hospital werkt. Na veel pas en meetwerk zitten alle koffers er in en konden we vertrekken!
Wat een lange reis wat dat..In het begin waren de wegen nog goed te doen, maar het laatste stuk was zigzag en hobbel hobbel. Voor diegene waarmee ik afgelopen vakantie naar Gran Canaria ben geweest, het lijkt een beetje op de jeepsafari alleen dan minder hard) Met een tussenstop in Bamenda kwamen we rond half 5 aan in Shisong! Wat is de omgeving en natuur mooi zeg! Je komt ook verschillende huisjes onderweg tegen van sloppenwijkjes tot mooie huizen.
En ja ook moesten we 2 keer wachten totdat een soort van koeien met hoorns de weg overstaken.
Bij het ziekenhuis aangekomen kregen we te horen dat we in 3 verschillende huisjes/kamers zaten. Lisa en Esther beneden in een studio voor hun alleen en Kaylee, Anouk, Erinn en ik werden met z’n vieren op een klein kamertje gestopt..Nou dat vonden we niet zo leuk, want onze docent had namelijk gezegd dat we allemaal bij elkaar zouden zitten in een huisje. Dat was even een teleurstelling, maar de volgende dag is het goed gekomen. Erinn en ik hebben nu ook een eigen kamer. Dus nu zitten we 2, 2 en 2 en we hebben onze woonkamer in het huisje van lisa, waar we ook koken. Dus we moeten nu elke dag een steile berg op en af om daar te komen..haha maar dat is goed voor onze spieren:P
Gisteren hebben we een rondleiding gehad door het ziekenhuis..wat een groot ziekenhuis! Ze hebben hier verschillende afdelingen waar we stage kunnen lopen! Ik ben vandaag begonnen op Martinity en ga daarna naar the pediatric ward(kinderafdeling). Daarna zal ik nog gaan werken op the theatre(operatiekamer), Surgical 2, Public health center en mee op out reach! Out reach wil zeggen in een dorpje vaccineren, kinderen wegen ed.
We mogen zelf kiezen welke afdeling we willen, dus voor mij was mijn eerste keus meteen duidelijk: maternity! ( Ja mensen moet alvast wat ervaring op doen voor volgend jaar haha;))
’S middags zijn we even langs de winkeltjes gelopen om wat te eten te halen en daarna een mooie wandeling door Shisong gemaakt. Echt super mooi! En alle kinderen kwamen vanuit school in blauwe uniformen. Iedereen is zoo aardig hier, iedereen zegt goedendag en in het ziekenhuis is iedereen zo leuk en aardig! Iedereen vindt het leuk dat wij hier komen werken!
Iets minder leuk is dat we al een aantal grote spinnen in de badkamer hebben aangetroffen. Voor diegene die mij kennen: ik heb het daar niet zo op:P haha en die zijn zo snel en groot
Nouja we hebben het overleefd
Vandaag was de eerste dag dat ik samen met Esther op Martenity stage ging lopen. We hadden er heel veel zin in, aangezien we gisteren al even een kijkje mochten nemen tijdens de rondleiding.
All the babies are so cute!
Als eerste mochten we helpen met de vitale functies te controleren van de zwangere vrouwen en de vrouwen die net zijn bevallen. Ze liggen daar met 7 personen op een ward. Dus met alle familieleden is het soms een drukke bedoeling.
Ze hebben daar ook een private ward. Dat is voor de mensen die geld hebben. Dus het onderscheid zie je wel.
De afdeling is heel anders dan in Nl. Ze hebben hier namelijk verschillende wards. A ward before the delivery, a ward were they getting the contractions, a deliveryward and at least the ward after the delivery. Een soort kraamkamer
De vrouwen gaan dus bij elk stadium naar een andere kamer.
Toen kwam het moment dat Esther en ik onze eerste bevallig hadden gezien!
(Het is nu inmiddels 2 dagen later en ik typ de rest van mijn verhaal weer lekker in het zonnetje)
Nou de bevalling;) Wat is dat gaaf om mee te maken zeg! Echt geweldig! Het het gaat zo snel hier. Binnen 10 min. is het kindje er uit. Al hebben ze dan al wel contractions gehad in de labour room. Oh haha sorry weeën. En het gaat hier heel anders dan in Nl, In NL wordt het kindje gelijk op de buik van de moeder gelegd, hier wordt het kindje eerst helemaal gewogen, gemeten en aangekleed voordat het kindje bij de moeder wordt gelegd. Daarna wordt de baby door een verpleegkundige meegenomen naar de familie om het kindje te laten zien. Wat is dat leuk om te zien! Die blijdschap, emoties echt mooi! Een familielid bedankte mij zelfs terwijl ik alleen had meegekeken. (Al kon zij dat niet weten natuurlijk, maar het was wel dankbaar)
Oh ik kan hier nog heel lang over vertellen, maar dat wil ik jullie niet aan doen:P
Tijdens dezelfde dienst hebben we ook een curretage gezien. Dan halen ze een dood kindje uit de baarmoeder. Heel apart om te zien. Ik zal niet in de details gaan want ik weet dat sommige daar niet tegen kunnen:P Dat was wel even raar om eerst een geboorte van een levend kindje te zien en vervolgens een uur later een curretage te zien.
Gisteren was onze tweede dag en die verliep heel rustig. We begonnen met de bedden op te maken..ja dat moet nu ook gebeuren..Daarna hebben we ff leuk gepraat met onze collega’s en ja toen was er weinig te doen haha. Het was wachten op de bevallingen. Er waren gisteren twee vrouwen met weeën en één daarvan had in de ochtend 1 cm ontsluiting en in de middag 5 cm. Maarja dat was nog lang geen tien. Dus dat zou ook niet gebeuren voor 2 uur(dan is onze dienst afgelopen) Dus geen bevallingen gisteren. Het is echt totaal anders dan in nl. In nl ren je de hele dag door en ben je contstant bezig, maar hier niet. Hier doen ze alles op hun gemakje en ja dan is het soms echt wachten op de bevallingen..
Savonds heb ik nog even fijn met Simon geskypt, maar na 3 kwartier ofzo viel de verbinding hele tijd weg dus ja dat was het dan voor die avond..
Na de dienst zijn we boodschappen gaan doen in Kumbo. Dat is het stadje waarin Shisong ligt. Het was te ver om te lopen omdat het hier hobbel hobbel berg af berg op is. Dus besloten we om een taxi te nemen. Nou met 6 personen in een taxi het kan allemaal haha alleen heb ik er een bult op mn hoofd aan overgehouden..Maar niks ernstigs mensen:P Onderweg kwamen we een aantal mensen tegen van een bepaalde stam ofzo..Die waren heel apart gekleed.
’S avonds hebben we lekker gegeten en zijn Anouk Erinn en ik na ons verblijf gelopen om te gaan slapen voor de volgende dag stage. Kaylee voelde zich smiddags niet zo goed en is op bed gaan liggen. De volgende dag klopte ik aan bij Kaylee en Anouk zodat we konden ontbijten..Nu bleek anouk ook ziek te zijn Niet zo best dus. Maar nu aan het eind van de dag gaat het alweer wat beter gelukkig! Esther en ik hebben hun op hun afdeling even ziek gemeld, de sister was gelijk bezorgd en zei dat ze naar de dokter moesten. Maar aangezien het alweer beter gaat en het waarschijnlijk door de veranderde bacteriesamenstelling komt is dat niet echt nodig.
Vandaag begon de dag met alle vitale functies controleren van alle vrouwen die op de afdeling liggen. Dit mochten Esther en ik doen. In NL zou ik zo klaar zijn en het niet zo uitdagend vinden, maar hier moet het nog handmatig. Dus aangezien het voor Esther heel lang geleden is dat ze bloeddruk had gemeten en ik vorig jaar het hele jaar door, heb ik bij iedereen de bloeddruk opgemeten en heeft Esther de temperatuur ed gedaan.
De pasgeboren kindjes krijgen hier na een aantal dagen al oorbellen. Ze drukken hier gewoon de pinnetjes in de oorlel en tadaa je hebt een gaatje. Wel zielig voor die kindjes.
Ohja gistermiddag zaten we nog lekker buiten en toen kwamen de buurmeisjes ook buiten met een kindje van 7 maanden. Daar hebben we even gezellig mee gepraat en gelachen. Tussendoor heb ik even met mn moeder geskypt
Sorry het is een lang verhaal geworden, maar ik maak hier zoo veel mee.
Nu hebben we lekker weekend. Morgen gaan we maar eens aan ons verslag voor school werken van unit 1. Ja dat moet jammergenoeg ook gebeuren.
Er kwamen net twee verpleegkunde studenten uit Bamenda(Kameroen) langs, en jaa één daarvan kon mijn naam in één keer goed uitspreken haha. Mam, pap waarom hebben jullie mij zon moeilijk naam gegeven:P haha ne maar ze leren het wel haha ze oefenen veel;)
Nou ik stop maar eens met typen..Ook al heb ik jullie waarschijnlijk nog lang niet alles verteld, maar ja het is ook zo veel:P
Ik probeer vant weekend even of ik er wat foto’s op kan zetten.
Nou bye bye!
Ps pap. Ik weet zeker dat je de natuur hier geweldig zult vinden! Het is hier echt super mooi! Maar je ziet het vanzelf op de pictures.
-
25 Oktober 2013 - 18:23
Lotte:
Super leuk verhaal Muriël!:) fijn om te lezen dat jullie zoveel mooie dingen zien en meemaken en dat alles zo goed gaat! Fijn weekend! Liefs Lotte -
25 Oktober 2013 - 18:36
Karlijn:
Wauw wat een verhaal!!! Wel mega leuk om te lezen!! Liefs xx -
25 Oktober 2013 - 18:53
Brenda:
Klinkt heel leuk Muriel! Ik moest bij de spin meteen denken aan die keer dat ik m van je kamer kwam halen, haha. Geniet ervan! X -
25 Oktober 2013 - 19:06
Sharon:
Leuk verhaal, nichtje! Ook fijn om te lezen dat je het naar je zin hebt! Ik ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal!! :-) Veel plezier nog & geniet! x -
25 Oktober 2013 - 20:42
Ruth:
Wauw wat een verhaal :). Erg leuk om te lezen! En jij helemaal op je plek met de kindjes, leuk! Fijn weekend. Xx -
25 Oktober 2013 - 23:10
José:
Prachtig verhaal Muri, Ik hoop als je in Januari thuis komt mij niet meer wakker hoeft te maken om een spin weg te halen! dan durf je het zelf!! xxx -
27 Oktober 2013 - 09:49
Wilfried:
Wat een fantastisch begin, Muriel .Wat een prachtige ervaringen en meteen al bevallingen meemaken..en superleuke avontuurlijke natuurervaringen..
Ik ben inderdaad benieuwd naar de foto's. Heerlijk om te lezen dat je zo geniet van alles, ondanks de spinnen .Fijn weekend..xxx
-
27 Oktober 2013 - 13:35
Nienke:
Hey Muriel! Wat super om je verhalen te lezen zeg!!! Echt gaaf dat je al zoveel mee maakt en bevallingen gezien hebt! Ik hoop snel foto's van je te zien en te skypen! Heel veel plezier!
xxxxx -
28 Oktober 2013 - 15:33
Kitty Schepers:
Hoi Muriel, fantastische ervaring, geniet ervan. En die spinnen? Als je thuis komt ben je waarschijnlijk (hopelijk) van je fobie af (zou wel handig zijn). -
28 Oktober 2013 - 16:52
Muriël Schepers:
Bedankt voor de leuke reacties! Echt heel leuk om te lezen! En die spinnen tja we zullen zien:Phaha
en Nienke moeten we ff appen en ff afspreken wanneer te skypen:) (Geldt ook voor de rest die wil skypen)
Er staan een aantal foto's op facebook, via hier lukt het niet.
LIefs! -
29 Oktober 2013 - 22:04
Ingrid:
Wat leuk om al die mooie verhalen van je te lezen, als ik nog 25 zou zijn, wist ik het wel hoor..... :)
Ik blijf je zeker volgen. Pas goed op jezelf en vooral blijven genieten hé?
Liefs van ons allemaal uit Eibergen! -
31 Oktober 2013 - 21:18
Herma:
Wat een super begin Muriel, en wat hebben jullie al veel beleefd.
Fijn dat het zo goed gaat.
En een erg leuk verhaal,we kijken uit naar het vervolg,
Liefs van ons allemaal.
-
01 November 2013 - 19:58
Marianne:
Mooi om je enthousiaste verhalen te lezen Muriel!
groetjes
Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
